Mis amigos son como de mi familia:Celia es super diver,Cande es una amiga leal,Pame es una santa,Ale es calladita pero buena amiga,Jose es gracioso,Manuel es guay,Sonia es distinta,Vicky es muy amable, Y luego esta Oscar que es mi novio.
Y jUNTOS FORMAMOS EL ME JOR GRUPO DE AMIGOS DEL MUNDO.
jueves, 26 de noviembre de 2009
jueves, 19 de noviembre de 2009
otro poema
Mar azul,
mar querido.
Vestido de tul,
que divertido
Mar espumoso,
de espuma blanca.
Mar doloroso,
sin ti quedo manca.
mar querido.
Vestido de tul,
que divertido
Mar espumoso,
de espuma blanca.
Mar doloroso,
sin ti quedo manca.
miércoles, 18 de noviembre de 2009
mis poemas
hay invierno frio, El otoño colorido,
hay invierno mio. el otoño sin sentido.
hay blanco invierno, Caen hojas de colores,
que eres muy tierno. caen hojas sin temores.
Primavera florida, Un verano bonito,
primavera,amiga mia. que empieza mal,
primavera colorida, dice:verano fresquito,
ya no eres una cria. no te quites el chal.
hay invierno mio. el otoño sin sentido.
hay blanco invierno, Caen hojas de colores,
que eres muy tierno. caen hojas sin temores.
Primavera florida, Un verano bonito,
primavera,amiga mia. que empieza mal,
primavera colorida, dice:verano fresquito,
ya no eres una cria. no te quites el chal.
sábado, 14 de noviembre de 2009
YO.
yo soy una niña normal, muy normal, super normal. Pero este blog hace que sea distinta a todas mis amigas y eso me hace sentirme especial. que bien tener este blog.
sábado, 7 de noviembre de 2009
¡ MUCHOS DEBERES!
Me dan demasiados deveres. Ya trabajo mucho en el cole, para que trabajar mas en casa.
Es como estar todo el dia en el cole ¡QUE ROLLO!
Es como estar todo el dia en el cole ¡QUE ROLLO!
traballo illas cies
uno de los trabajos del cole que mas me gustan:
A maior parte da vexetación da illa é de matogueira, forestal e de cantil. A vexetación forestal sufriu alteracións por parte da man do home coa introdución de especies exóticas como o piñeiro, eucalipto e a acacia que ocupan a cuarta parte da superficie do parque. Nas zonas autóctonas abunda o carballo meloso ou rebolo e as matogueiras de endrino.
Na zona de matogueira abunda o toxo e destacan outras especies de tipo mediterráneo como o garzo negro, o torvisco e a rétama tola, así como o espárrago trigueiro. As praias e dunas manteñen as súas comunidades vexetais en bo estado. As especies que as habitan teñen que soportar condicións moi rigorosas como: alta sequidade, substrato solto, fortes ventos e elevadas concentracións de sales. Pódense atopar especies como a grama mariña, o barrón, o alhelí de mar, a azucena de mar ou a artemisa de praia.
Nos cantís a vexetación pode variar segundo o grao de exposición ás colonias de aves. Outras vexetacións na illa teñen gran interese como a flora vascular, a de marismas ou outros grupos vexetais como os fungos e brións. No caso dos líquenes hanse inventariado un total de 167 especies ou subespecies diferentes.
As Cíes dan acubillo a un gran número de aves mariñas o que fixo que sexan declaradas como Zona de Especial Protección para Aves (ZEPA). A gaivota patiamarela a especie máis abundante do Parque que supón o 10% da súa poboación mundial convertendo ás illas como a colonia maior do mundo desta especie. Esta especie nidifica na zona de acceso protexido da illa.
O cormoran moñudo é outra das especies de aves mariñas que máis abunda na illa. Esta especie desenvólvese con maior mestría no medio mariño que a gaivota. Nas Cíes crían unhas 1.500 parellas anualmente o que supón unha das maiores concentracións de Europa. Tamén se poden observar outras especies de corvos mariños: o corvo mariño grande, que non nidifica nas Cíes.
Nos cantís pódese observar o falcón peregrino, o vencejo real, os corvos.... E no interior da illa a lista crece: o petirrojo, o chochín, merlo, curruca, pinzón, pardillo, pomba torcaz, tórtola, ....
Os mamíferos máis abundantes son o coello, o ourizo común, a nutria, a musaraña, ... Os anfibios son moi escasos debido a que non existen regueiros de auga doce de forma continua.
Os réptiles son moi abundantes: o eslizón ibérico, a lagartiña ibérica (máis grandes que as continentais), o lagarto ocelado, o lución e un par de especies de culebras non venenosas.
ILLAS CIES
As illas presentan un perfil asimétrico con dúas vertentes ben diferenciadas. A vertente occidental é a costa máis abrupta das illas onde a acción erosiva do mar dá lugar a altos cantís e covas. A ladeira oriental presenta un perfil moito máis suave protexido da acción erosiva do vento e do mar aberto, permitindo a formación de praias e sistemas de dunas.
Flora terrestre
A maior parte da vexetación da illa é de matogueira, forestal e de cantil. A vexetación forestal sufriu alteracións por parte da man do home coa introdución de especies exóticas como o piñeiro, eucalipto e a acacia que ocupan a cuarta parte da superficie do parque. Nas zonas autóctonas abunda o carballo meloso ou rebolo e as matogueiras de endrino.
Na zona de matogueira abunda o toxo e destacan outras especies de tipo mediterráneo como o garzo negro, o torvisco e a rétama tola, así como o espárrago trigueiro. As praias e dunas manteñen as súas comunidades vexetais en bo estado. As especies que as habitan teñen que soportar condicións moi rigorosas como: alta sequidade, substrato solto, fortes ventos e elevadas concentracións de sales. Pódense atopar especies como a grama mariña, o barrón, o alhelí de mar, a azucena de mar ou a artemisa de praia.
Nos cantís a vexetación pode variar segundo o grao de exposición ás colonias de aves. Outras vexetacións na illa teñen gran interese como a flora vascular, a de marismas ou outros grupos vexetais como os fungos e brións. No caso dos líquenes hanse inventariado un total de 167 especies ou subespecies diferentes.
Fauna
As Cíes dan acubillo a un gran número de aves mariñas o que fixo que sexan declaradas como Zona de Especial Protección para Aves (ZEPA). A gaivota patiamarela a especie máis abundante do Parque que supón o 10% da súa poboación mundial convertendo ás illas como a colonia maior do mundo desta especie. Esta especie nidifica na zona de acceso protexido da illa.
O cormoran moñudo é outra das especies de aves mariñas que máis abunda na illa. Esta especie desenvólvese con maior mestría no medio mariño que a gaivota. Nas Cíes crían unhas 1.500 parellas anualmente o que supón unha das maiores concentracións de Europa. Tamén se poden observar outras especies de corvos mariños: o corvo mariño grande, que non nidifica nas Cíes.
Nos cantís pódese observar o falcón peregrino, o vencejo real, os corvos.... E no interior da illa a lista crece: o petirrojo, o chochín, merlo, curruca, pinzón, pardillo, pomba torcaz, tórtola, ....
Os mamíferos máis abundantes son o coello, o ourizo común, a nutria, a musaraña, ... Os anfibios son moi escasos debido a que non existen regueiros de auga doce de forma continua.
Os réptiles son moi abundantes: o eslizón ibérico, a lagartiña ibérica (máis grandes que as continentais), o lagarto ocelado, o lución e un par de especies de culebras non venenosas.
Suscribirse a:
Entradas (Atom)